۴ علت موثر در ابتلا به سندروم روده تحریکپذیر +علائم و درمان
تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۳۱۳۰۸۵
عسگر باقر زاده فوق تخصص گوارش در گفتوگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره علل موثر در ایجاد سندروم روده تحریکپذیر (IBS) اظهار کرد:مطالعاتی فراوان درباره علل موثر در ایجاد این سندروم انجام شده است، اما تاکنون دانشمندان نتوانستهاند علتی واحد برای آن بیان کنند، ولی به طور کلی چند علل در بروز این سندروم نقش دارند که از جمله این نشانهها میتوان به علل سیستم ایمنی بیمار، علل باکتریال یا عفونی، درگیری سیستم مغزی و سیستم عصبی مرکزی (CNS) و استرس اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بیشتر بخوانید: علت دردهای عجیب شکمی/ از روده تحریک پذیر چه میدانید؟
وی بیان کرد: علل باکتریال یا عفونی در ایجاد سندروم روده تحریکپذیر نسبت به علل سیستم ایمنی بیشتر اثرگذار هستند، به طوریکه حدود ۲۵ درصد بیماران، پیش از اینکه سندروم روده تحریک پذیر در آنها تشخیص داده شود، به یبماری عفونی مبتلا بودهاند، بنابراین عامل عفونی در بروز سندروم روده تحریک پذیر نقشی موثر داشته است، سیستم ایمنی مبتلایان به سندروم روده تحریک پذیر هم اغلب به گونهای است که پاسخهای نامناسب نسبت به تحریکات محیطی از خود نشان میدهد.
سندروم روده تحریک پذیر بیشتر زنان جوان را هدف قرار میدهدباقر زاده افزود: سندروم روده تحریک پذیر در زنان جوان ۱۵ تا ۴۰ ساله نسبت به مردان بیشتر شایع است، از جمله علائم سندروم روده تحریکپذیر میتوان به دردهای کولیکی اشاره کرد که در قسمتهای مختلف شکم ظاهر میشوند، بیش از سه ماه طول میکشند و با اجابت مزاج کاهش پیدا میکنند، این دردها با استرس تحریک میشوند و به گونهای هستند که شبها بیمار را از خواب بیدار نمیکنند، مبتلایان به این سندروم به اسهال خونی هم دچار نمیشوند.
بیشتر بخوانید: مدیریت سندروم روده تحریک پذیر/ در این دوران به رژیم غذایی خود توجه کنیم
انواع سندروم روده تحریکپذیراین فوق تخصص گوارش تاکید کرد: سندروم روده تحریکپذیر به سه شکل اسهال غالب، یبوست غالب و ترکیبی از این ۲ بروز پیدا میکند، برای اینکه پزشک تشخیص قطعی دهد که بیمار به سندروم روده تحریک پذیر دچار است، کولونوسکوپی، آندوسکوپی، سونوگرافی و آزمایشهای گوناگون مانند شمارش سلولهای خونی و بررسی مارکرهای التهابی انجام میشوند، اگر بیمار زیر ۴۰ سال باشد، پزشک ۶۰ سانتیمتر انتهای روده او را با دستگاه کولونوسکوپ میبیند و در صورتیکه فرد بالای ۴۰ سال باشد، پزشک همه روده او را مشاهده میکند، همچنین اگر بیمار علائم قسمت فوقانی دستگاه گوارش مانند سوءهاضمه را داشته باشد انجام آندوسکوپی به او پیشنهاد میشود، وقتی تشخیص سندروم روده تحریکپذیر برای پزشک قطعی میشود که پزشک اطمینان حاصل کند، فرد به بیماریهای ارگانیک مانند کمخونی، اختلالات تیروئیدی و الکترولیتی دچار نیست.
بیشتر بخوانید: ۲۰ درصد تهرانیها مبتلا به "سندرم روده تحریک پذیر" هستند
وی تصریح کرد: مبتلایان به سندروم روده تحریک پذیر از نوع اسهال غالب، باید از نظر بیماری سلیاک هم بررسی شوند، افراد دچار بیماری سلیاک به پروتئین موجود در گندم (گلوتن) حساسیت نشان میدهند، بنابراین با مصرف غلات و نان به اسهال دچار میشوند، سلیاک بیماری با منشا سیستم ایمنی است.
روشهای درمان سندروم روده تحریکپذیرباقر زاده گفت: مبتلایان به سندروم روده تحریک پذیر با اختلال عملکرد در روده خود مواجه هستند، به عبارتی روده آنها در برابر مصرف مواد غذایی و داروها نسبت به روده سایر اشخاص حساسیتی بیشتر از خود نشان میدهد، برای تسکین دردهای شکمی در افراد دچار سندروم روده تحریکپذیر از داروهای آنتیکولینرژیک مانند کلوفاک، کلپرمین، مبورین، دیسیکلومین، هیوسین کمک میگیریم برای رفع یبوست در مبتلایان به این سندروم هم مصرف داروهای ملین مانند شربت لاکتولوز، قرص بیزاکودیل و پودرهای پسیلیوم و موسیلیوم پیشنهاد میشود.
این فوق تخصص گوارش اظهار کرد: مبتلایان به سندروم روده تحریکپذیر از نوع اسهال غالب که به اضطراب هم دچار باشند، برای کاهش علائمشان باید با نظر پزشک معالج خود از داروهای ضد افسردگی سه حلقهای مانند آمیتریپتیلین، نور تریپتیلین، ایمیپرامین و دزیپرامین استفاده کنند، افراد دچار سندروم روده تحریک پذیر از نوع یبوست غالب که به اضطراب هم مبتلا باشند، برای کاهش علائم خود میتوانند از داروهای مهار کننده باز جذب سروتونین (SSRI) مانند فلوکستین کمک بگیرند.
وی بیان کرد: ورزش و فعالیت بدنی مناسب به تسکین علائم در مبتلایان به سندروم روده تحریکپذیر کمکی شایان میکند، همچنین از آنجاییکه این بیماران اغلب به درگیریهای ذهنی هم دچار هستند، مراجعه به روانپزشک و مشاور به آنها پیشنهاد میشود، پزشک باید به مبتلایان به سندروم روده تحریک پذیر اطمینان ببخشد که آنها در آینده به بیماریهای بدخیم گوارشی مانند سرطان مبتلا نمیشوند، بنابراین جای نگرانی وجود ندارد.
باقر زاده یادآوری کرد: مبتلایان به سندروم روده تحریک پذیر از نوع اسهال غالب، در بیشتر موارد به قند لاکتوز موجود در شیر حساسیت نشان میدهند، به عبارتی روده کوچک این افراد آنزیم لاکتاز را تولید نمیکند، بنابراین قند لاکتوز موجود در شیر به قندهای ساده تجزیه نمیشود و با مصرف شیر علائم گوارشی مانند درد شکم، دلپیچه و اسهال در آنها بروز پیدا میکنند، بنابراین مصرف شیرهای بدون لاکتوز به این اشخاص پیشنهاد میشود.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار سلامت اخبار پزشکی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۳۱۳۰۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیماری ترانه علیدوستی چیست؟ / همه چیز درباره سندرم «درِس»
آفتابنیوز :
حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامدهای طولانی مدت سندرم درِس DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندامها و ایجاد اختلالات خودایمنی...
بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع داروها به شمار میرود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاریهای خونی و درگیری اندامهای مختلف است.
متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی میدانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی داروها رخ میدهد. علائم ممکن است هفتهها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع داروهای مشکوک و استفاده از داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.
سندرم دِرِس
سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته میشود، یک واکنش شدید به تعدادی از داروهای تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی میکنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندامها را تحت تاثیر قرار میدهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.
بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض داروهای محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ میدهد و باعث ایجاد ویژگیهای مشخص و در عین حال متغیری میشود که بر پوست و اندامهای متعدد تاثیر میگذارند.
سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان میشود، عوارض ماندگار آن کدامهاست؟ (عصرایران)
علل
سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ میدهد که شامل فعال شدن سلولهای T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکینها است. با استناد به مقالهای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، داروهای رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:
- داروهای ضد تشنج
- داروهای ضد ویروس
- آنتی بیوتیکها
- آلوپورینول
- مگزیلتین
- تثبیت کنندههای خلق و خو و داروهای ضد افسردگی
- عوامل بیولوژیک
شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:
- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS
- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی داروها
فعال شدن مجدد برخی ویروسها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV ۶)
علائم
برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور میتواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیلهای بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر میشوند، گرفته شده است.
علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:
- تب
- بثورات پوستی یا جوش
- ائوزینوفیلی
- لنفوسیتوز آتیپیک
- تورم غدد لنفاوی
التهاب اندامهای داخلی
تشخیص
سندرم DRESS میتواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماریهای دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک میسازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.
به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیارهای زیر را داشته باشد:
- سابقه بستری شدن در بیمارستان
- راش حاد
- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است
علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:
- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد
- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل
- درگیری حداقل یک اندام داخلی
- ناهنجاری در شمارش سلولهای خونی
در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعهای از معیارها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV ۶ هم میشود.
سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان میشود، عوارض ماندگار آن کدامهاست؟ (عصرایران)
درمان
تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار میروند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.
پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم میشود. گزینههای مطرح میتوانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندامهای آسیب دیده بستگی دارند.
کورتیکواستروئیدهای سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئیدهای سیستمیک میتوانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.
علاوه بر این در مطالعهای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئیدهای خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب میشود.
سایر درمانهای موثر عبارت اند از:
- سرکوب کنندههای سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین
- کورتیکواستروئیدهای موضعی برای تسکین بثورات پوستی
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی
پلاسمافرزیس
عوارض
حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامدهای طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندامها و ایجاد اختلالات خودایمنی.
یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماریهای جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماریهای تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایعترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.
آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینهای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.
بیماریهای عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعهای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماریهای عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.
تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقهمندان قرار گرفته اند.
منبع: عصرایران